December 11, 2006

دنيـاي شـاد شـاد هـيئـت‌هاي عزاداري : ژانـر

كسي تا حالا يه آدم شديداً مذهبي ِ باحال و بامزه ديده؟ خيلي بعـيده . اين بزرگترين مشكل من با دينـداري افراطيه . خنك‌ ترين جوكاي عالمو تعريف مي‌كنن و چقدر هم ريسه مي‌رن خودشون . مهمونيا و پيـك‌نيـكا و مسافرتاشون هم كه نصيب گرگ بيابون. شوخي‌هاي وبلاگيشون رو هم كه ديدين ديگه : ايشالا تو دعاي كميل پشت ستون جا گيرت بياد. هرهر . فقط دلم مي‌خواد بدونم اينا اول بيمزه بودن بعد خشكه‌مقدس شدن يا برعكس. تو كارتون سيمپسونز هم، هــومــر همه‌ش سر همين قضيه حال فلاندرز مذهبي و بورينگ رو مي‌گيره . كاش حداقـل يه علت معنوي داشت اين فـنومن نـامزه‌گري ديـن‌-ديـپـندنـت . چون وقتي پاي مسائلي مثه خور و خواب و خشم و شهوت( و شغـب! ) بياد وسط ، كسي جلودار اين جماعت نيست ... چي بگم آخه ؟
چيز خاصي نمي‌گم

2 comments:

  1. جناب این لید شما چرا هی عوض می‌شه؟ (حقیقتش اسم اصلیش رو نمی‌دونستم چیه :D)
    خواستم بگم خیلی حواس جمعم و اینا. تیریپ‌گذاری از کوچه‌ی علی چپ بود:)

    ReplyDelete
  2. تو قبول کن، خونریزیش با من. البته گویا کله‌ی تو هم دست کمی نداره! اما از قلنبه‌پرونیت خیلی خوشم اومد:) بازم قبولت دارم.

    ReplyDelete